Basiu, Basiu, Basiu...

Basiu, Basiu, Basiu... - Babcia nawołuje rudziutkie wiewiórki.

Ba-cha, Ba-cha, Ba-ka - powtarza za Babcią Czekoladowy Simba.

Babcia wciąż nawołuje wiewiórek, podczas gdy Czekoladka patrzy a to na Mamę, a to na Babcię  i bezradnie rozkłada dłonie na znak, że nigdzie nie ma Basiek...

 

Basiu, Basiu, Basiu... - wtóruje Babci Mama.

Nagle pisk, krzyk, głośne Ba-cha i Czekoladka już jest w miejscu, w którym pokazała się mała ruda wiewiórka.

Są Baśki, są... :))) I to jakie cudowne :) W takich momentach żałuję, że nie mam profesjonalnego sprzętu fotograficznego, takiego jak pewni Panowie, którzy czaili się na "Baśki" niczym na Paris Hilton :)

To taki skrót z naszej codziennej wyprawy w okoliczny osiedlowy lasek, który słynie z wielu wiewiórek. Codziennie jest on oblegany przez rodziców/dziadków z dziećmi, którzy nawołują "Baśki" z każdej strony i dokarmiają rude stworki. My nie dokarmiamy, bo po pierwsze boimy się (Mama, nie Babcia haha), a po drugie zawsze zapominamy czegoś smakowitego. Hihi, przez to, że się boję bliskości wiewiórek, fotki nie są tak wspaniałe jak mogłyby być ;) Wybaczcie to tchórzostwo ;)

Jak można się dowiedzieć z powyższej krótkiej historyjki, Bartulek nauczył się nowego słowa (Bacha, pomieszane z Baka), którym  radośnie nawołuje razem z Babcią okoliczne wiewióreczki. Dodatkowo Czekoladka opanował nową umiejętność sygnalizowania, że czegoś nie ma. Zabawnie rozkłada swoje Małe Czekoladowe ręce, pokazując bielutkie wnętrze dłoni i oświadcza światu, że NIE MA nigdzie "Basiek" :) Moja Mała Mądralinka :)))) A tymczasem, gdy tylko Król wstanie, uciekamy na naszą rajską wyspę :) Niah, niah.

***
Zapraszam serdecznie do konkursu z okazji Dnia Taty. Szczegóły po kliknięciu w foteczkę.

***