No rain. No rainbow.

Kolor tęczy jest piękniejszy od słońca,
piękniejszy od gwiazd.
Gdy patrzysz, nie widzisz końca,
gdy się zbliżasz, ona wciąż się oddala.
A ty biegniesz dalej i dalej z nadzieją dotknięcia jej siedmiu kolorów...

Ten krótki wierszyk został napisany przeze mnie w podstawówce. Był on dla mnie swego rodzaju sukcesem, gdyż został nagrodzony w ogólnopolskim konkursie przez samą Wandę Chotomską i wydrukowany w książce wraz z innymi amatorskimi wierszykami :) Heh... Od tamtego czasu minęło troszkę czasu, ale poza tym praktycznie nic się nie zmieniło. Wciąż zauroczona jestem tęczowymi barwami, z tą jednak różnicą, że teraz zamiast pisać ody do tęczy wolę robić jej zdjęcia.

I nie tylko ja, bo także, ku mojej uciesze, mój Mąż sfotografował tęczę na afrykańskim niebie <3

A na koniec jeszcze kilka fotek z dalekiej Tanzanii :) Tym razem zdjęcia znad Oceanu Indyjskiego. Na pierwszej fotce widok normalnej plaży, które z reguły są dzikie i niezagospodarowane (inaczej wygląda sytuacja na prywatnych plażach, które są biało piaszczyste i wysprzątane).  Jest to dla mnie nie do pomyślenia, że kraj, który ma taki potencjał i warunki naturalne jest tak strasznie zaniedbany pod względem turystycznym. Grrrr... Nóż się w kieszeni otwiera. Kenia, która wcale nie jest lepsza (gorsza też nie, żeby nie było), promuje się na lewo i prawo, a taka Tanzania siedzi w jej cieniu. Ech. Ale moja w tym głowa, żeby to zmienić. Przynajmniej mam misję ;) 

Na kolejnych fotkach codzienny widok wypitych kokosów :) Do tej pory nie mogę uwierzyć, że przy odrobinie zwinności, mogę zjeść/wypić sobie świeżutki sok z kokosa wprost z drzewa ;p Podobnie wygląda sprawa z bananami i papają. No istny raj na ziemi... w zasięgu ręki :) Ok pomarzyłam sobie, a teraz wracam do rzeczywistości magisterskiej. Cya :*

 ***