Pa...

Żelazko, czajnik, garnek z gotującą się zupą, pralka, gniazdko elektryczna. Co łączy te wszystkie elementy ze sobą? Po pierwsze, są to ulubione przedmioty Czekoladki do obserwowania, a po drugie, że wszystkie są na swój sposób niebezpieczne. Czasami zastanawiam się, dlaczego dzieci tak uwielbiają rzeczy, którymi mogą wyrządzić sobie krzywdę? Ech. Stąd w nas, dorosłych olbrzymia odpowiedzialność za nauczenie Bąbli co można dotknąć, a czego należy się wystrzegać. Nie raz wspominałam o tym, że Bartek jest bardzo, ale to baaaardzo ciekawym świata chłopcem. Wszystko musi widzieć z jak najbliższej odległości, potrafi tak manewrować ciałem na rękach człowieka, że niemożliwym jest nie pokazać mu co się dzieje w pralce lub w garnku. Można śmiało powiedzieć, że łazienka i kuchnia to jego ulubione pomieszczenia. Wykorzystując momenty pokazywania "tych jakże ciekawych przedmiotów" staramy się zawsze powtarzać Karmelkowi, że nie wolno dotykać tego czy tamtego, bo parzy, bo jest niebezpieczne, bo gorące, bo będzie boleć Bartusia. Słowo "pa" powtarzane jest do znudzenia. Jest to skrót od słowa "parzy", które mam nadzieję utkwi Bartoliniemu bez konieczności przekonania się na własnej skórze o jego "sile". Na razie jest nam o tyle łatwo, że Simba jeszcze nie chodzi i wszędzie jest w towarzystwie dorosłej osoby, więc sam niczego nie dotknie, ale jak tylko odkryje uroki samodzielnego poruszania się to czuję, że nasz dom będzie jednym wielkim "zabezpieczeniem". Z ciekawości nawet przeczesywałam już Internet w poszukiwaniu różnych rozwiązań, które przyczynią się do stworzenia bezpiecznego Czekoladowego miejsca. Coś czuję, że lada moment w ruch pójdą wszelkie bramki ochronne na schody, zaślepki do kontaktów, blokady do szafek, nakładki na narożniki i wiele, wiele innych mniej lub bardziej potrzebnych zabezpieczeń. Dlaczego o tym wszystkim wspominam? Do myślenia dało mi przykre wydarzenie, które spotkało naszych bliskich znajomych kilkanaście dni temu. Ich roczna córeczka przez przypadek wylała na siebie gorącą herbatę, w skutek czego niestety wylądowali na dwa dni w szpitalu. Ech. Przykra sprawa. Na szczęście wszystko jest ok, ale ile się nacierpieli to ich. Ich przypadek dał mi do myślenia, że to jest najwyższy czas, żeby pomyśleć o bezpieczeństwie Bartka i co najważniejsze, żeby zminimalizować do zera możliwość przydarzenia się podobnego nieszczęścia. Stąd też od tej pory gorące napoje znajdują się jak najdalej od szybkiego Bartunia, gdyż już nie jest bezwładną żabką, baaa, jego sprytne łapki poruszają się z taką prędkością, że sama nie daję rady nad nimi zapanować. Co więcej, wszelkie niebezpieczne przedmioty schowane zostały głęboko do szafy, teraz gdy Czekoladka odkryła radość z chwytania różnych przedmiotów jest to jak najbardziej wskazane. Wiem, że nieszczęścia chodzą po ludziach, ale jeśli można czemuś zapobiec to lepiej to zrobić. W końcu powszechnie wiadomo, że lepiej  jest zapobiegać, niż leczyć. I tego się trzymajmy :)))

Do poczytania:

http://parenting.pl/portal/bezpieczny-dom-dla-dziecka

http://ebobas.pl/artykuly/czytaj/441/bezpieczenstwo/bezpieczny-dom-dla-dziecka

http://czasdzieci.pl/ro_artykuly/id,2397fb.html

A w jaki sposób Wy zapewniacie bezpieczeństwo swoim dzieciom? Być może "podrzucicie" mi jakąś cenną wskazówkę :)

***