Słońce jest w nas... :))))

Dzisiejszy dzień minął nam pod znakiem słoneczka, spacerków i relaksu (nie licząc prania, prasowania i sprzątania hehe). Rano zadecydowaliśmy z Mężem, że spędzimy czas do południa w pobliskim parku. 

Pogoda nam sprzyjała, więc wykorzystaliśmy ten czas w 100%, z korzyścią dla całej naszej trójki. Bartulek wyspał się na świeżym powietrzu w cieniu brzozy, następnie nasycił swoje oczka widokiem ukochanych drzew, a także napełniał brzuszek patrząc na falujące liście (Duża Czekoladka w tym czasie dbała o nasz komfort, osłaniając nas parasolką od przebijającego się przez liście słońca :)). Ja z Mężem mogłam w końcu troszkę odetchnąć i powrócić do czasów "przedBartulkowych", kiedy to spędzaliśmy mnóstwo czasu spacerując i delektując się świeżym powietrzem. 

Co prawda, Bartunia była cały czas z nami, ale tak jak wspomniałam, większość czasu przespał grzecznie w wózeczku, więc mieliśmy troszkę czasu tylko dla siebie. Po powrocie wykąpaliśmy Czekoladkę, żeby mógł poczuć się świeżo i rześko, bo jednak później słoneczko dało nam się we znaki. No, ale nie ma narzekania. Trzeba się cieszyć z pięknej pogody i korzystać z niej póki nas rozpieszcza :))))

Poniżej foto z serii: "Kochanie mam parówki, muszę schudnąć" :)))

Z innej beczki. Żeby nie było tak cukierkowo, to powiem Wam, że wkurzył mnie dzisiaj jeden incydent. Mianowicie idziemy sobie z wózeczkiem, mała Czekoladka świeżo usnęła, a tu nagle zza naszych pleców wyłania się "starsza pani", która chwyta Synka za rączkę, rusza nią i mówi: "O Boże, jakie piękne dziecko, słodziak. Chłopczyk? Chłopczyk?". We mnie aż się zagotowało, jak zazwyczaj raczej jestem powściągliwa w emocjach w stosunku do nieznajomych, tak dzisiaj nie wytrzymałam i wypaliłam (i tak nad wyraz kulturalnie): "Proszę go nie dotykać, nie widzi Pani, że śpi?". Kobieta nawet nie zwróciła uwagi na moje słowa, tylko dalej szczerzyła się do śpiącego Bartka. Ma szczęście, że go nie obudziła, bo wtedy wyszedłby ze mnie prawdziwy tanzański Simba... :[ Od razu po tej sytuacji przemyłam rączkę Czekoladki wodą mineralną niegazowaną, bo wizja obcych zarazków na rączce Czekoladki, którą on sobie wkłada do buzi, z lekka mnie przeraziła. 

Czy Wy też macie takie sytuacje? U nas wyjście na spacer zawsze wiąże się z rozmowami z nieznajomymi i zachwytami nad Czekoladką (młodszą i starszą). Czasami zaczyna mi to przeszkadzać, przecież jesteśmy normalną rodziną, a widok "Ciemnoskórego" nikomu nie daje prawa do dziwnych zachowań. Ludzie. Grrr... Ok. Już jestem spokojna :P

A oto stokrotka dla naszych ukochanych Czytelników :))))

Spódniczka - Stradivarius, Bluzka - bazarek, Naszyjnik - "prezent" od sprzedawcy w sklepie, buty - nie pamiętam ;p, lakier - Miss Sporty.

***