Oda do Męża mojego.

Dzisiejszy post będzie swego rodzaju odą chwalebną. Muszę się Wam przyznać, że całą noc zbierałam myśli i próbowałam sensownie je sobie poukładać. Po prostu nie mogę wyjść z podziwu jak zgrany duet stworzył mój Mąż z Bartusiem. Te ostatnie dni pokazały jak dobrym tatą i Mężem jest Duża Czekoladka. Bo powiedzcie mi, ilu Mężów wstaje razem z żoną w nocy do karmienia? Ilu Mężów bierze dziecko do odbeknięcia, bez względu na godzinę? Ilu Mężów spędza cały dzień z dzieckiem, nosi je i zabawia, żeby odciążyć obolały kręgosłup swojej kobiety? Ilu Mężów rezygnuje ze spotkania ze znajomymi, żeby spędzić czas z żoną i dzieckiem? I to wszystko bez jakiegokolwiek sprzeciwu. Naprawdę jest dumna, że jestem Żoną takiego człowieka. Mój Mąż potrafi wstać o 4 rano i razem z Synkiem wyglądać przez okno i obserwować falujące drzewa, pozwalając mi tym samym złapać cenne godziny snu. Duża Czekoladka spędza godziny na "gadaniu", śmianiu się, bawieniu, podnoszeniu, huśtaniu, usypianiu, patrzeniu na drzewa i spacerowaniu z Synkiem. Hehe, długo nie mógł się przekonać do zmieniania pieluchy, ale ostatnio kilka razy przejął tą czynność (nie będę czarować, że woli jak ja to robię :P). Nawet pielęgniarki z przychodni zachwalają Dużą Czekoladkę jakim jest dobrym tatą. Wystarczy na nich spojrzeć, od razu widać, że Czekoladowy Tata jest zakochany w małym Bartusiu (z wzajemnością. Bartul teraz najbardziej kocha Tatę ;p). Mówi o nim: "My man", "Geniusz", "Król". Duża Czekoladka jest Tata Simba, a Bartulek mały Simba. Jednym słowem duet nie do zdarcia.
Wieczorami potrafimy godzinami leżeć, patrzeć na Małą Czekoladkę i zachwycać się jego malutkim noskiem, oczkami, włosami, podwójną brodą, rączkami i stópkami. Analizujemy i rozpamiętujemy każdy uśmiech, każde krzyknięcie czy pisk. Nie ma wieczoru bez naszych wspólnych ochów i achów nad Małą Czekoladą. Nie ważne jest nasze zmęczenie czy chęć snu - rozmowy muszą być. Dopiero po tych codziennych zachwytach zapadamy w sen, by po kilku godzinach wstać na wspólne karmienie Syneczka. Mama przysypiając z cycem w ustach Bartusia, budzona jest przez Czekoladowego Tatę, który czuwa nad bezpieczeństwem Syneczka. Na spacerkach dumnie kroczy z Czekoladką na rękach, przyjmując komplementy od przechodniów i dziękując za nie. Wiem, że marzeniem Męża było posiadanie dziecka, a już szczytem tych marzeń był Syn. Z radością przyjął wiadomość o płci naszego Bobka, od razu informując wszystkich dookoła o tym fakcie. Na początku miałam wątpliwości, czy aby chęć dziecka nie była tylko samą chęcią posiadania, ale teraz wiem, że nie mogłam sobie wyobrazić lepszego kandydata na ojca. Idealnie sprawdza się w nowej roli. Mężu, nakupenda sana sana! :*

Jako podsumowanie moich rozmyślań zamieszczam moją małą rymowankę:

Duża Czekoladka - tata na sto dwa,

trudy opieki nad Synkiem dobrze zna.

Zabawa, spacerki i przewijanie,

a nawet kąpiel w ciepłej pianie.

Wygłupy, śpiewy i kołysanie,

we wszystkim pomaga Czekoladowej Mamie.

Sekrety rodzicielstwa poznał dokładnie,

spędzając z Synkiem noce i dnie.

Nocne karmienia dzielnie znosi,

i do "odbicia" Czekoladkę nosi.

Pracę, studia czy z przyjaciółmi czas,

zamienił na Bartusiowy bas :)

Bardzo tą naszą Czekoladkę kochamy,

jest ogromnym skarbem taty i mamy.

Nasza miłość wszystko zwycięża,

Oj, kocham ja bardzo Syneczka i Męża. 

Haha, tak wiem, pani W. Szymborska nie musi się bać o swój "stołek". :)))  Rymy nie są najwyższych lotów, ale nie o to chodziło. Grunt, że wyraziły to co czułam. :)))) Taka właśnie jest nasza polsko-tanzańska miłość :)

***
mały czekoladowy słowniczek:
nakupenda sana sana :* - kocham Cię bardzo, bardzo :*
simba - lew

PS. Dziękuję ślicznie za tak duży odzew do mojego ostatniego postu. Wasze rady są nieocenione. Zapadły pewne decyzje co do przyszłej bransoletki, jak tylko ją "stworzę" to nie omieszkam się nią pochwalić. A jutro fotki przecudnych prezentów z Francji  od Czekoladowej Babci :))))

***