Dzieciństwo minęło stanowczo zbyt szybko!

Że też ja nie wiedziałam, że tak blisko nas, jest taki fajny plac zabaw. No istny raj na ziemi. Przyznam się Wam, że wybawiłam się na nim jak małe dziecko (w końcu musiałam pokazać Dziecku, do czego służą poszczególne przyrządy ;)). Co dziwne, plac był totalnie opuszczony, zero jakiejkolwiek małej duszyczki, podczas gdy na innych huśtawkach tworzą się kolejki. Odkąd Czekoladka pokochał huśtawki, zwiedzamy całe osiedle w poszukiwaniu nowych atrakcji :) Śmiało mogę napisać, że pomalutku tworzymy sobie w głowie huśtawkową mapę, którą musimy pokonać każdego słonecznego dnia (a jest ich troszkę na naszym osiedlu :)))) Ale w naszym huśtawkowym rankingu na pierwszym miejscu wciąż pozostaje huśtawka wypatrywana przez Czekoladkę każdorazowo z miętowego rowerka. Ciekawa jestem, czy ta dzisiejsza też tak zapisze się w Bartulkowej pamięci. Hmmm :)))) Myślę, że tak... Chociażby ze względu na pierwsze "konikowe" huśtanie się  z Mamą :) Widok podskakującej Rodzicielki musiał wpisać się do Czekoladowego mózgu ;) Wybacz mi Synku ;) Czasami Mama też potrzebuje poczuć się dzieckiem ;)))) Tym bardziej, że za moich czasów nie było takich fajnych placów zabaw - jak sobie przypomnę pisanie po gazowniku kredą i bawienie się w szkołę, ech... i pomyśleć, że teraz dzieci mają do swojej dyspozycji tablicę! Ach... ;)))) Chlip, chlip. Poczułam się staro.

***