Czekoladowy miks.

Tytuł ogólny, bo dziś będzie bardzo ogólnie i misz-maszowo. Zaczynamy oczywiście od osoby Czekoladki, która przeżywa szaleństwo rozwojowe. Jest to o tyle trudne, że z tym skokiem rozwojowym łączą się napady złości, płaczu, marudzenia oraz śmiechu. Przez chwilę zastanawiałam się, czy ułożyłam to w dobrej kolejności, ale w sumie ciężko jednoznacznie to stwierdzić. Momenty totalnej złości i marudzenia przeplatane są chwilami radości, gadania, śmiania się i brumbrumczenia (ostatnio ulubiony odgłos wydawany przez Bartulkę) i ciężko jest przewidzieć, w którym momencie nastąpi drastyczna zmiana humoru. No, ale nikt nie mówił, że będzie łatwo. Pocieszający jest fakt, że zmiany rozwojowe widoczne są gołym okiem. Chociażby poszerzenie  zasobu sylab wymawianych przez Czekoladkę. Do poprzednich ma-ma, ta-ta, ba-ba, dzia-dzia, doszły ga-ga, ka-ka, ko-ko, nie-nie oraz najfajniejsze du-pa. Hahaha. To mnie rozłożyło na łopatki. Wiem, że był to tylko śmieszny zbieg okoliczności, ale musiałam to zapisać. Pierwsza du-pa za nami :D Zabawnie słuchać takiego miksu sylabowego oraz słówek, które powstają przy takim gadaniu. Czasami próbuję sobie wyobrazić jak to będzie, gdy Czekoladka będzie już mówić całymi zdaniami, gdy przyjdzie do mnie i powie: "Mamo, pobawimy się?" albo zwyczajne: "Mamo, chodź tuuuu!". Duża Czekoladka śmieje się, że Synek nazywa mnie Ga-gą. Oczywiście w jego wyobrażeniu Bartuś ma na myśli Lady Gagę, z której często się śmiejemy. Żeby pokazać, że i ja się z tego śmieje, wyginam się w dziwnym pozycjach i śpiewam kawałki wspomnianej Gagi, przyprawiając Synka o ból brzucha ze śmiechu.

Kolejną zauważalną zmianą jest uzębienie Czekoladki. Co prawda, nie do końca jest to namacalna zmiana, bo widać tylko jeden ząbek, ale wyjście drugiej dolnej jedyneczki to tylko kwestia czasu. Po dokładniejszym przyjrzeniu się, w dziąśle widać ładnie zarysowany ząbek. Myślę, że i to ma wpływ na zmiany nastroju Synka.

W ogóle z tymi humorami Bartka to jest naprawdę ciężko. Dzisiaj np. nie pozwolił Babci w spokoju zrobić prania, bo przecież jego osoba jest ważniejsza niż jakieś tam brudne ubranka. Za każdym razem jak Babcia próbowała wymienić pranie, to głowa Czekoladki musiała dokładnie analizować cóż to ciekawego się tam dzieje. Tym sposobem Mama musiała cały czas stać w łazience i pokazywać z bliska piorącą pralkę. Po tym wspólnym praniu, ręce mam do ziemi. Niestety Bartek nie waży już 3 kilo i jest to bardzo mocno odczuwalne (ile waży dokładnie, dowiemy się jutro u lekarza na wizycie kontrolnej ;)).

Następna kwestia - weszliśmy w etap nietolerowania obcych. Tym bardziej stresuje mnie jutrzejszy lekarz. Wczorajsza wizyta wujkowego kolegi wywołała morze łez i szlochów. Czekoladowe serce biło tak mocno, że nie mogłam go uspokoić. Ładne klocki.

A teraz troszkę o Mamie (uwaga, będę się chwalić). Od kilku dni trwa dobra passa konkursowa. Kurier odwiedza mnie tak często, że chyba zaczniemy sobie mówić dzień dobry na ulicy. Niedawno przyszedł do mnie wygrany rożek oraz kalendarz biurowy, a jeszcze wczoraj wieczorem dostałam miłą informację o wygranym e-booku. Jest mi o tyle miło, że w ogóle nie spodziewałam się tej nagrody.  

http://www.goneta.net/sklep/product_info.php?products_id=142

Z kolei dzisiaj rano zapukał do mnie listonosz ze słowami: "To do skrzynki nie wejdzie" i podarował mi tą oto paczuszkę od BoboVity. Hihihi, a w sekrecie Wam powiem, że jeszcze na coś czekam ;)))

Ale, żeby nie mówić tylko o sobie, to przypominam o wciąż trwającym CZEKOLADOWYM CANDY, w którym obdaruję 3 osoby niespodziankami :)

A ja po cichu liczę, że dobra passa nie opuści mnie i w tym tygodniu, bo szykuje mi się ciężki poniedziałek na uczelni. Nie mniej jednak trzymajcie kciuki!!! :) 

***