Do Ciacha :)

Czekoladowy Dziadzia. Dziwnym trafem Dziadzia nie pokazywali mi w niebie i sam nie wiem czemu. Pewnie nie chcieli, żebym na wstępie przestraszył się tego raczka nieboraczka. Haa. Z każdym dniem coraz mniej się go boję :) A już u Baby na rękach to prawie wcale. Taki jestem odważny. Chociaż czasami zastanawiam się, o co w ogóle chodzi z tym raczkiem? Czemu on tak upodobał sobie akurat mnie? Sam nie wiem, ale bywa śmieszny. W ogóle Dziadzia jest śmieszny. Wiecie, że mamy własny kod? Potrafimy porozumiewać się brzęczeniem palca po ustach :) Ja zaczynam, a Dziadzia odpowiada. Nie każdy tak potrafi. Dodatkowo zdradził mi sekret "witania chłopów". Ale w końcu to nasza tajemnica - Ciacha i Ciasteczka. Tak nas nazywa Dziadek. Oczywiście ja jestem Ciasteczko, a Dziadzia to Ciacho. Babcia z Mamą śmieją się, że Dziadek to bardziej zakalec niż Ciacho, ale mnie to nie śmieszy. Trzymam sztamę z Ciachem. W końcu to on gra ze mną w piłkę. I nawet nie złości się, gdy piłka nie leci tam, gdzie planuję rzucić. Wciąż nad tym pracuję. Ale Dziadzia to rozumie i z uśmiechem przynosi piłkę. Wiecie co jeszcze razem robimy? Kujemy się wąsami. To znaczy Dziadek mnie nimi kuje, bo moje są jeszcze delikatne. Marszczę się wtedy i złoszczę, ale i tak z ciekawości sprawdzam, co to za ostre szpileczki. Podobno kiedyś też takie będę miał. Tak mówi Mama, ale jak będzie to się przekonamy. Pewnie wiecie, że Dziadzia zrobił dla mnie "lotnisko dla ptaków" (Mama wszystkim się chwali :]), podobno dużo fajnych rzeczy potrafi zrobić. Chociażby taneczny wężyk na ślubie Mamy i Taty. Wiecie, że razem z Dziadziem prowadziłem cały sznurek gości? Ach. Taki pomysłowy Dziadzio to skarb. Codziennie pokazuje mi męski świat i przekazuje swoje doświadczenie. Faaajnie mieć takiego Dziadzia. Kocham Cię Dziadziusiu :)))

-Czekoladowe Ciasteczko.

***