O adidasowych problemach słów kilka...

Uwielbiam Decathlon'a. Kocham przechadzać się pomiędzy sportowymi ciuchami, piłkami i innymi ciekawymi sprzętami. To, co najbardziej podoba mi się w tym sklepie, to możliwość testowania urządzeń, których nie mielibyśmy okazji wypróbowania na co dzień. Wiem, że wiele innych sklepów też zapewnia takie warunki, ale jakoś Decathlon szczególnie przypadł mi do gustu. A Małej Czekoladce? Niekoniecznie. Bartek jest typem prawdziwego faceta, który nienawidzi chodzić do sklepów (nawet sportowych), dlatego nie dziwi mnie, że nasza pierwsza próba zakupienia tam butów dla Czekoladki okazała się klapą. Dopiero powrót Taty, skutecznie ośmielił Bartulka do wejścia do środka. Czekoladka wykazał się taką cierpliwością, że pozwolił założyć sobie na nogi 3 pary butów (nie bez znaczenia była mała tenisowa piłka, która odwracała uwagę Małego Uparciucha :P)! Brawa dla tego Małego Pana. Naprawdę jest to mega osiągnięcie. Tym sposobem, Czekoladka bogatszy jest o 3 pary nowych (niekoniecznie tanich, ale to wina BABCI! :P) butów (aaa i piłki, of kors), które zastąpią jego (całkiem zużyte) ukochane buciki z pieskiem (w końcu!!!!). Ale, ale... Na zakupieniu butów, problem się nie skończył. Rano, zadowoleni, że w końcu Czekoladka będzie wyglądać jak człowiek, podjęliśmy próbę założenia butów na Czekoladowe stopy. A tu co nas spotkało? Opór. Meeeega opór. Taki z fochem i przytupem. Otóż Bartek ubzdurał sobie, że jeśli spacerek, to tylko w butach z pieskiem. Na nic przekonywanie, że buty są dziurawe, że zimno mu w stopy, że wygląda jak idź stąd i nie wracaj, że Mama kocha widok małych dzieciaczków w adidaskach lub najeczkach (rozczula mnie ten widok :P). Nawet nie pomogło zakładanie malutkich adidasów na nogę Czekoladowego Taty. Czekoladka zaparł się i z uporem rzucał nowymi butami o stół. Nie ważne, czy to adidaski, czy trzewiczki. Na szczęście z pomocą przyszła Babcia i  Dziadek, którzy przekonali Wnuczka do założenia nowych bucików (szacunek! :)). I, o dziwo, po założeniu butów, w Czekoladowym sercu wybuchła wielka miłość do nowych adidasków :))) Teraz pierwsze co robi rano, to prosi o ich założenie :D:D:D Hihihi... Ciekawe jak będzie z trzewikami i gumiaczkami.

Nie wiem, jak Wy, ale ja kocham oglądać ładnie ubrane dzieci na ulicy. Ubrane, nie przebrane. Niekoniecznie lubię patrzeć, na elegancików, czy małe damy, gdyż mam wrażenie, że dziecko w takim ubiorze zwyczajnie się męczy. Wiem, że nie musi tak być, ale jednak tak czuję. Inaczej jest ze sportowymi ciuchami. Uwielbiam widok małych sportowych ciuszków, a już w szczególności butów. Dlatego zrozumiałym jest, że moja Czekoladka, prędzej czy później, musiała się stać właścicielem małych adidasków. Co prawda, wcześniej już miał swoje sportowe butki, ale szybko z nich wyrósł. Mam nadzieję, że te posłużą mu troszkę dłużej.

A Tobie Synu, za kilka lat przypomnę Ci, jak nienawidziłeś adidasów. Ciekawe, jak wtedy zareagujesz :D

Ciekawa jestem co Wy sądzicie o małych sportowych ubrankach? Jesteście za, czy przeciw :D?

***