Wiosenne spacerki.

Przyszła wiosna, a wraz z nią codzienne długie spacerki w promieniach słońca, które Czekoladka wyjątkowo sobie upodobała. Wystarczy, że zobaczy wózek/rowerek, a już zaczyna skakać, wiercić się i cieszyć przez niecierpliwe łzy. Spowodowane są one niczym innym jak tym, że Bartunek chciałby od razu wejść do wózka/rowerka, bez ubierania, przygotowywania się czy zakładania czapki. Jest wózek/rowerek, jest spacer. Tu i teraz, a nie za chwilę. Gdy już przeboleje żmudne zakładanie czapki, rajstop i kurtki, z zadowoloną miną siada w swoim tronie i delektuje się widokiem natury. Ze skupieniem obserwuje biegające wkoło dzieci, przelatujące ptaki, czy przejeżdżające samochody. W mig zamienia się w oazę spokoju, gdzieś daleko znika energiczna Czekoladka. "Normalny Bartuś" ujawnia się dopiero w momencie wejścia do zamkniętego pomieszczenia typu sklep czy dom. Nienawidzi tego, śmiało mógłby spędzać na zewnątrz 24 godziny na dobę. Powroty do mieszkania kończą się wielkimi łzami, krzykiem i tupaniem nóg. W ruch od razu idzie pan Cyc, który w minimalnym stopniu łagodzi żal z zakończenia spacerku. Tak oto wyglądają nasze codzienne wiosenne wędrówki. Teraz już wiecie, dlaczego ostatnimi czasami tak rzadko tu bywam. Pogoda jest tak piękna, że grzechem byłoby spędzanie czasu przed komputerem. Musicie mi to wybaczyć, ale Czekoladka i jego uśmiech na twarzy są najważniejsze :))))

 

 

***

Na zakończenie muszę się Wam pochwalić! W miniony czwartek Duża Czekoladka obroniła się na piąteczkę i została świeżo upieczonym magistrem. Gratuluję Mężu! Teraz kolej na mnie ;))) Mam nadzieję, że jeszcze w tym roku porozmawiam z Tobą jak równy z równym hehe ;)))) :*

***