Krew się polała...

Często na moim blogu macie okazję przeczytać relacje z testowania produktów, które otrzymujemy w ramach współpracy z różnymi firmami. Nasz najnowszy nabytek (?) do testowania, był u nas już od dłuższego czasu. Śmiało mogę powiedzieć, że jest najintensywniej i najdokładniej przemaglowanym przez Czekoladkę produktem. Piszę w czasie teraźniejszym, ponieważ w dalszym ciągu przeprowadzamy testy i sprawdzamy odporność materiału na nowe bodźce. Od czasu pojawienia się malutkiej perełki w buźce Bartulka, testowanie nabrało zupełnie innego wymiaru. Gryzaczek, bo o nim mowa, został dotkliwie potraktowany przez prawie niewidocznego ostrego kolegę - pana Ząbka, w dniu wczorajszym. Wszystko było by pięknie, ładnie, gdyby nie fakt, iż tym nowym produktem, który tak intensywnie maltretujemy od ponad 9 miesięcy, jest nie kto inny, jak dobrze znany MAMINY PAN CYC! Dokładniej prawy pan Cyc. Nie wiem dlaczego, ale właśnie jego tak strasznie upodobał sobie mój Synek do bolesnego testowania. Przecież lewy praktycznie niczym się nie różni od prawego, a jakoś jego traktuje bardziej delikatnie.

Nie raz czytałam na blogach, że w momencie pojawienia się ząbka u dziecka, Mamy kamienieją ze strachu, jak to teraz będzie. W końcu zęby służą do gryzienia, więc przewidywalnym jest, że w chwili pojawienia się ich w malutkiej paszczy, od czasu do czasu, Gryzoń może poczuć w sobie żądzę wypróbowania nowego ząbka na kawałku mięsa. Przyznaję się bez bicia, że czytając takie ostrzeżenia dzieliłam je przez 10 i w głowie myślałam "Gadanie...". Teraz, po wczorajszym incydencie czuję się w obowiązku przeprosić wszystkie osoby, które potraktowałam w taki sposób w swojej głowie. Padam na kolana, biję się w pierś i przyznaję: Dziecko z zębem jest niebezpieczne (uprzedzam ataki - to jest moja SUBIEKTYWNA ocena ;)). A o prawdziwości tego zdania przekonałam się wczorajszego wieczora, gdy Czekoladowy Simba z radością w oczach ugryzł mnie w mojego, Bogu winnemu, cycorka. Polała się tytułowa krew i ból przeszył całe moje ciało. Jak na złość, Bartulek ugryzł mnie dokładnie w tą samą pierś, o której pisałam kilka wpisów temu. Teraz nie dość, że boli mnie pierś z niewiadomej przyczyny, to dodatkowo mam rozerwany sutek, z którego leci krew. Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że po drugim podaniu Cycusia, Czekoladka zrobił dokładnie to samo co za pierwszym razem, poprawiając nową ranę dodatkowym zadrapaniem. Hihihi, żeby było jeszcze śmieszniej, mój Malutki Gryzoń skwitował to wszystko uśmiechem nr 73, czyli "bezzębnym uśmiechem" (ząbek delikatnie prześwituje, więc nie chcę myśleć co to będzie, gdy pojawi się cały oO), a radość wypełniła czekoladowo-czarne oczka. Mąż po zobaczeniu krwi na wkładce laktacyjnej (hihi, gdybym była ekshibicjonistką to zrobiłabym fotkę i ją pokazała hyhy) stwierdził, że może czas pomyśleć o zakończeniu karmienia. O nie, co to to nie. Zacisnę zęby i przeboleję, a swoją drogą po cichu wierzę, że Bartulek sam zrozumie, że kanibalizm nie jest fajny ;)))

***