Dorosła Czekoladka.

Życie pędzi jak szalone. Dni zlewają się w jedną całość. Jedynymi rozgranicznikami są ważne życiowe etapy rozwoju Czekoladki. Śmiało mogę powiedzieć, że żyję od 7 do 7 :) Hahaha. I wbrew pozorom, nie są to dni wypłaty ;))) Otóż pragnę Wam wszystkim (z lekkim smutkiem) zakomunikować, że dokładnie dzisiaj obchodzimy ostatnią Czekoladową miesięcznicę. Dokładnie za miesiąc, będziemy już odliczać LATA. Rany, rany... Poważna sprawa. Mój Bartunek będzie rocznym Bartłomiejem. Nie mogę w to uwierzyć. Kiedy to minęło? Gdzie ja wtedy byłam? Ach. Gdy tylko sobie przypomnę, te wszystkie miesiące - pierwsze uśmiechy, pierwszy kontakt wzrokowy, zagęszczacz, próby samodzielnego siadania, podnoszenie główki, niedrapki na maluteńkich rączkach i okropne kolki. Tyle się wydarzyło przez ten czas. I wydarza się każdego dnia. Codziennie nabywamy nowe umiejętności i doświadczenia. Zarówno On, jak i ja. Panta rhei kai ouden menei - chciałoby się powiedzieć. Wszystko się zmienia... Ku mojej rozpaczy, moja Mleczna Czekoladka powoli zamienia się w dorosłego gryzonia. Can you imagine? Nie straszne mu chrupeczki, herbatniczki, pałeczki kukurydziane, a nawet chlebek z masełkiem. Gdybyście tylko widzieli jego tłustą maślano-czekoladową twarz. Sama słodycz! Dorasta mi dziecię, oj dorasta. Czasami zastanawiam się, kiedy ta Malutka Żabka przeobraziła się w tego Dużego Mądrego Chłopczyka. No powiedzcie mi, kiedy? Czuję, że czas ucieka...

A oto "dorosły" prezencik dla Dorosłego Bartusia, który coraz śmielej wykorzystuje swoje dwie nogi :)

Hehe, czyż nie są urocze :D? Można powiedzieć, że jest to namiastka mojego niespełnionego dziecięcego marzenia - męskie korki piłkarskie hahaha :))) No co :) Różni ludzie, mają różne marzenia :)))

Śmiało mogę napisać, że ta dzisiejsza rocznica, na długo zapadnie mi w pamięć :) A to z powodu bardzo, ale to bardzo pozytywnych wieści (hihihi i nie jest to tylko wiadomość o piąteczce z egzaminu ;D), ale o tym może za jakiś czas. Wyjątkowo związane są bezpośrednio z moją osobą. :))))

***