Święta, święta...

Właściwie to mogę napisać, że już po świętach. Nie wiem dlaczego, ale zawsze dzień 26grudnia traktuję już jako normalny dzień i złoszczę się, że wszystko wkoło jest pozamykane. Wiem, że z perspektywy osoby pracującej jest to głupie myślenie, ale nic na to nie poradzę, że dwa dni wolnego to dla mnie wystarczająco długo. Te Święta na długo zapiszą się w mojej pamięci, niestety nie z takiej przyczyny jakiej bym sobie życzyła. A to wszystko za sprawą przeklętej gorączki, która nas niestety nie opuściła. Jedynie udaje nam się ją zbić do normalnego poziomu na góra 6 godzin, a po tym czasie temperatura na nowo znacznie wzrasta. Jest to o tyle bolesne, że zupełnie nie wiem co jest tego przyczyną. Bartek nie wygląda na przeziębionego, nie kaszle, nie kicha i nie ma kataru. Za to maruda z niego niesamowita, ale to całkiem zrozumiałe, bo w końcu każdy jest marudny, gdy go coś boli. Gdzieś słyszałam, że statystycznie waga każdego Polaka w trakcie świąt zmieni się o ok. 5 kilogramów, w moim przypadku chyba będzie to 5kg na minus. Od ciągłego zabawiania i tańczenia w rytm Man down i Move like Jagger na bank ubyło mi kilka centymetrów. Grunt, że chociaż na chwilkę Czekoladka może zapomnieć o bólu. A na tą chwilę jestem przekonana, że boli go głowa, bo chwyta się za nią non stop, a także ciągnie się za uszy. Teoretycznie są to symptomy ząbkowania, ale czy to jest przyczyną to nie wiem na 100%. Kolejna sprawa, Bartulek głośno strzela dziąsełkami, gryzie wszystko i wszystkich, a także ślini się niemiłosiernie.  Wszystko wskazuje na ząbki, ale tak czy siak ta wysoka temperatura mnie przeraża. Jeśli do wtorku nie minie to wybieramy się do lekarza. Ech... A miało być tak pięknie :( Nasze pierwsze wspólne świętowanie. Prezenty gwiazdkowe czekają na lepsze, bezbolesne czasy (o moich chciałoby się pisać całe poematy, ale humor nie ten :(). Czekoladkowe prezenty wywołują radość na jego twarzy tylko po zadziałaniu lekarstwa... A trwa to niestety krótko :(((( Ych. Nie tak wyobrażałam sobie pierwsze Święta Bożego Narodzenia mojego Synka :((((
Żeby nie do końca było tak pesymistycznie, to przedstawię Wam nową koleżankę Simby - panią Gąsienicę, która po naciśnięciu przycisków gra różne melodyjki, a po przestawieniu guziczka służy jako mini pianinko :) Na tą chwilę razem z Dużą Czekoladką wymiatamy w Jingle Bells :) Hihihi...

***